GRAFENOWE „PLASTRY MIODU”

Nanomateriały charakteryzują się tym, że co najmniej jeden z ich wymiarów jest w skali nanometrycznej, czyli na poziomie cząsteczek i pojedynczych atomów. W przypadku grafenu i tlenku grafenu jest to grubość, z kolei nanorurki węglowe oraz nanocząstki srebra i złota mają średnicę w skali nanometrycznej. Co ciekawe, okazuje się, że nanomateriały pod dużym powiększeniem przypominają rzeczy z życia codziennego. Pod mikroskopem elektronowym nanorurki wyglądają jak spaghetti, grafen czy tlenek grafenu przypominają welony, natomiast pianki grafenowe to po prostu… pianki. Badaniem tych wyjątkowych materiałów zajmuje się prof. dr hab. Rafał Sitko wraz z kierowanym przez niego zespołem chemii analitycznej w Instytucie Chemii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.